ირაკლი ღარიბაშვილის BBC-თვის მიცემული ინტერვიუ სავსებით ლოგიკურად ბოლო დღეების
მთავარი განსახილველი თემა გახდა. ბევრი მოსაზრება იქნა გამოთქმული თუ რა საფრთხეებს
შეიცავდა მისი ზედმეტად მოზომილი და ‘რუსეთს არ ვაწყენინოთ’ ტიპის ინტერვიუ. ამიტომ
ამას აღარ შევეხები. თუმცა მის ინტერვიუში ერთი ფრაზა იყო ჩემთვის განსაკუთრებით საინტერესო,
რომელიც რუსეთთან ურთიერთობის ე.წ. ოქროს შუალედს შეეხებოდა. საქართველოს პრემიერ მინისტრის
განცხადებით საქართველოს მთავრობამ შეძლო და მიაგნო იმ ჯერ არნახულ/არგაგონილ ოქროს
შუალედს, რომლის არსიც ევროატლანტიკური სტრუქტურებისკენ სწრაფვასა და პარალელურად რუსეთთან
კონსტრუქციული ურთიიერთობის შენარჩუნებაში მდგომარეობს.
არ ვიცი რა კონკრეტული საფუძველი აქვს პრემიერის განცხადებას,
მაგრამ ღარიბაშვილის სიტყვებმა თავის დროზე
ბიძინა ივანიშვილის მიერ სომხეთზე გაკეთებული განცხადება გამახსენა. ივანიშვილმა სომხეთში
ვიზიტისას ჩვენი მეზობელი სახელმწიფო სამაგალითოდ გამოაცხადა რუსეთთან და დასავლეთთანაც
წარმატებული ბალანსის პოლიტიკის გამო. „ჩვენ
ბევრჯერ გვითქვამს ჩვენი პრიორიტეტების შესახებ – ეს არის ევროპა,
ევრო–ატლანტიკული ალიანსი. ჩვენ განუხრელად ვივლით ამ მიმართულებით, მაგრამ
პარალელურად წარმოიშვება კითხვა – შესაძლოა თუ არა შევათავსოთ ურთიერთობების
აღდგენა და მეგობრული ურთიერთობების დამყარება რუსეთთან და ამასთან ერთად კარგი
ურთიერთობა გვქონდეს ნატოსთან, ვისწრაფვოდეთ ნატოსკენ და კარგი ურთიერთობები
გვქონდეს ამერიკასთან და ნატოს წევრ ქვეყნებთან? მე ვფიქრობ, რომ სომხეთი კარგი
მაგალითია და სომხეთი კარგ მაგალითს წარმოადგენს ქართველებისთვის, რაც მხოლოდ
თეთრი შურით გვშურს“ - განაცხადა ბიძინა ივანიშვილმა 2013 წლის
იანვარში სომხეთში ვიზიტის დროს. მოკლედ,
ის რისიც ბიძინა ივანიშვილს თავისი პრემიერობის პირველ თვეებში ასე შეშურდა, წარმატებით
განავრცო ირაკლი ღარიბაშვილმა. თუმცა, 2013 წლის იანვრის შემდეგ ბევრი რამ
შეიცვალა და დღეს არსებული მოცემულობით სომხეთი სამაგალითოდ ვეღარ გამოდგება.
ერევანი,
საქართველოს და მოლდოვას მსგავსად სამი წლის განმავლობაში მუშაობდა ასოცირების
ხელშეკრულებაზე, თუმცა მას შემდეგ რაც კრემლმა აღმოსავლეთ პარტნიორობა
გეოპოლიტიკური ბრძოლის საგნად აქცია, ზუსტად ერთი (!) დღე დასჭირდა რუსეთს, რომ სომხეთის
‘მისაბაძი’ საგარეო პოლიტიკა თავისი სურვილისამებრ განესაზღვრა. ასე და ამგვარად,
სომხეთი ასოცირების ხელშეკრულების ხელმომწერთა სიას პირველი გამოეთიშა და საგარეო
პოლიტიკური ბალანსიც ჩრდილოეთისკენ გადაიხარა. არაფერს ვამბობ ნატო-ზე, სადაც
სომხეთს არასოდეს ჰქონია განსაკუთრებული ამბიციები.
მოკლედ,
სომხეთის ეს უკვე მოძველებული ისტორია იმიტომ გავიხსენე, რომ შეგახსენოთ პატონო
პრემიერო თუ რა პერსპექტივა აქვს ბალანსის პოლიტიკას რუსეთთან. საუბარი არ არის
იმაზე, რომ პუტინი ‘ლილიპუტინად’ მოიხსენიოთ საერთაშორისო ასპარეზზე, მაგრამ წარსული
გამოცდილებიდან და ქვეყნის სამომავლო ინტერესებიდან გამომდინარე სასიცოცხლოდ
მნიშვნელოვანია ყველა ტრიბუნის გამოყენება, რომ მოსალოდნელი საფრთხის შემთხვევაში
მარტო არ დავრჩეთ.
ვერ წარმოვიდგენდი, თუ ოდესმე ფილმზე ან სატელევიზიო შოუზე მომინდებოდა
რამის დაწერა. მეგობრებთან საუბარი როგორც წესი საკმარისია ამ საკითხზე აზრების გასაცვლელად.
თუმცა, იმის გათვალისწინებით, რომ საქართველოში ერთი ადამიანიც არ ვიცი ჩემს ირგვლივ
ვისთანაც ამ კონკრეტულ სატელევიზიო შოუზე ვისაუბრებდი, გადავწყვიტე მივიწყებული ბლოგი
გამოვიყენო.
‘Borgen’-ის ყურება ერთი თვეა დავიწყე. მახსოვს ამ სერიალს შარშან
ყველა ჩემი სკანდინავიელი (და არა მარტო) მეგობარი უყურებდა. რიგი მიზეზების გამო აქამდე
ვერ მოვაბი თავი, რომ მეც დამეწყო. მოკლედ ბევრი რომ არ გავაგრძელო, ბევრი წვალების
და შესაბამისი ბმულების ძებნის შემდეგ როგორც იტყვიან ‘ჩავუჯექი’.
დანიური სატელევიზიო შოუ, რომელმაც ქვეყნის პოლიტიკურ ცხოვრებაზე
გავლენა მოახდინა იმ პროდუქციის კატეგორიას მიეკუთვნება, რომელიც სასურველია რაც შეიძლება
ფართო აუდიტორიამ იხილოს. პოლიტიკური დრამა, რომელიც დანიის პირველი ქალი პრემიერ მინისტრის
ცხოვრებასა და მოღვაწეობას აღწერს, შეიძლება ითქვას რომ ყველაფერზეა ერთდროულად. როგორი
უნდა იყოს პოლიტიკოსი და ამ კონკრეტულ შემთხვევაში ქალი პოლიტიკოსი. როგორ უნდა მუშაობდეს
მედია და როგორია პოლიტიკოსის პირადი ცხოვრება მინისტრის პორტფელის მიღმა. მოკლედ ყველაფერთან
ერთად ‘ჟიზნენი’ სერიალიცაა, რომელმაც, როგორც ჩემი მეგობრები ამბობენ დანიური საზოგადოება
ქალი პოლიტიკური ლიდერისთვის შეამზადა. შეგახსენებთ, რომ დანიას დღეს პირველი ქალი
პრემიერ მინისტრი ჰყავს. ჰელე ტორნინგ-შმიდტი სოციალ-დემოკრატების ლიდერია და 2011
წლიდან უდგას სათავეში დანიის სამეფოს მინისტრთა კაბინეტს. სხვათაშორის ჰელე სწორედ
ის ქალია, ვინც რამდენიმე დღის წინ ობამასთან გადაღებული ‘selfie’-თ უფრო დაიმახსოვრა
მსოფლიომ J.
მოკლედ ისევ სერიალს რომ დავუბრუნდე, უნდა აღვნიშნო, რომ სპეც-ეფექტებით და განსაკუთრებული
ხარისხით ვერ გაგაკვირვებთ. ამ ჟანრის მოყვარულთათვის House of Cards შესაძლოა ბევრად
უფრო მარტივი საყურებელი იყოს. ბოლო-ბოლო HoC ინგლისურ ენაზეა და დანიურის მოსმენა
და სუბტიტრებზე თვალების ‘დათხრა’ არ დაგჭირდებათ. მაგრამ მეორე სეზონის დასრულების
შემდეგ თამამათ შემიძლია ვთქვა, რომ ამადაც ღირს.
Borgen-ი არის ყველაზე საინტერესო და ‘educative’ სატელევიზიო შოუ,
რაც ოდესმე მინახავს. ეს არის ქრესტომათიული სერიალი პოლიტიკოსების, ქალი საჯარო მოხელეების,
ფემინისტების და უბრალოდ პოლიტიკით დაინტერესებულთათვის. ვინც უყურებს House of
Cards და Newsroom-ს, ბორგენი აღნიშნული სერიალების ერთგვარი ნაზავია და წესით უნდა
დაგაინტერესოთ.
თუ ზემოთქმული საკმარისად დამაჯერებლად მოგეჩვენათ მიყევით ბმულს და ისიამოვნეთ :) http://watchseries.lt/serie/borgen
პ.ს.
სამწუხაროა რომ ქართულ ტელესივრცეში მსგავსი პროდუქციით თითქმის არ
ინტერესდებიან. სამაგიეროდ ‘ტელევიზიონშიკები’ წარმატებით ახერხებენ ლათინო-ამერიკული
და ახლა უკვე თურქული მდარე პროდუქციით ჯეო მოსახლეობის ცნობიერების ‘ამაღლებას’. თუ ზემოთქმული საკმარისად დამაჯერებლად მოგეჩვენათ მიყევით ბმულს და ისიამოვნეთ :) http://watchseries.lt/serie/borgen
პ.ს.
Jonatas Baptista
You
think two boys can freely hold hands in the centre of Brussels, the capital of
the second country in the world that made same-sex marriage legal? You are
WRONG.
It
is in the main square of Brussels that you get insulted for holding each
others’ hands by two straight men walking freely, holding their girlfriends'
hands, and get beaten by them until your face is bleeding. It is not even
midnight yet, plenty of people are walking around.
It
is in this very same square that the police, 20 meters away from you, doesn't
notice anything that is happening and when you run for their help in despair,
they tell you that they would punch you in the face too unless you calm down.
They do not offer any help, even if they see the blood dripping from your face
onto your clothes, the broken glasses… Instead of offering to take you to the
hospital, or try and look for the aggressors that ran away barely a minute ago,
they just tell you that you should hold your nerves and go get a certificate
from the hospital by yourself, because that is “the procedure”. You are made to
feel as if you were a criminal yourself, not a victim of a hideous crime. The
policemen refuse to show any identification and hide their names when kindly
asked to do so.
It
is in this very same Brussels, that you get shouted insults at in Arabic, while
walking in the streets with your bleeding face. And when you dare answer to
these insults, you get called a “yahudi”, a Jew.
The conclusion? Even in the most advanced and liberal countries, you
will find people who still live in the Middle Ages and for whom “gay" and
“Jew" are the worst insults. And even in the most democratic states,
supposedly amongst the most respectful of human rights, you can expect the
police to behave as it would in these very same countries where “gay" and
“jew" are insults. Call it irony.
 |
| Jonatas Baptista |
 |
| Jonatas Baptista |
 |
| (c) KyivPost |
Kremlin's attempt to 'convince' Eastern Partnership countries about joining the Eurasian Union project has played a catalyst role for the EU to become more active with the EaP countries. Decision of Armenian government to join the Eurasian and Customs Unions, statement of Georgian Prime Minister that he is "observing" the development of Eurasian Union also echoed the negative development in the region. In addition to that, Russia has already used its traditional punitive methods and put embargo on Moldovan wine. All these chain of events, have increased geopolitical rivalry between the EU and Russia.
A first clear signal from the EU, that Eastern Partnership is an important project for Brussels came from unofficial Vilnius ministerial and Riga Security conference, wherein Polish MFA Radek Sikorski reiterated support to EaP countries and implied on the chances to accelerate the process of signing Association Agreement and DCFTA before the next college of Commissioners take over their offices.
Yesterday, on 12th of September 2013, European Parliament has also voted in favour for the Resolution on the pressure exerted by Russia on Eastern Partnership countries.
The provisional resolution reads the following:
P7_TA-PROV (2013) 0383
The European Parliament,
– having regard to the Eastern Partnership
Summit to be held in Vilnius in November 2013,
– having regard to the fact that Ukraine,
Armenia, Georgia and Moldova have the prospect of signing or initialling, as
the case may be, Association Agreements with the European Union; having regard
in particular to the new, enriched character of association that is at stake,
offering a broad and deep relationship with European partners, and therefore
going well beyond merely economic benefits towards strong political and
societal relations,
– recalling that the 1994 Budapest Memorandum
concerning Ukrainian nuclear disarmament gives Ukraine guarantees against the
use or threat of force and provides for support being given to the country
should an attempt be made to place pressure on it by economic coercion,
– having regard to Rule 110(2) and (4) of its
Rules of Procedure,
A. whereas continuous engagement within the
Eastern Partnership framework has offered partner countries a comprehensive
agenda for pursuing reforms that benefit their citizens, while the Association
Agreements and Deep and Comprehensive Free Trade Agreements (DCFTAs) between
the EU and Eastern Partnership countries are a commitment by the willing and
able to strengthen and successfully pursue cooperation between the parties in
many areas;
B. whereas the Russian pressure most recently
faced by Eastern Partnership countries progressing on the road to Association
Agreements, including targeted sanctions against Ukraine’s exports, an export
ban on the Moldovan wine industry, additional obstacles impeding progress
towards resolution of the Transnistrian conflict, and security-related threats
with respect to Armenia, which are aimed at forcing the Eastern Partnership
countries not to sign or initial the Association Agreements or DCFTAs but
instead to join the Russian-led Customs Union, which Russia intends to
transform into a Eurasian Union, has put them in a precarious position as a
result of geopolitical constraints to which they should not be subject;
C. whereas the type of pressure exerted on
Eastern Partnership countries, ranging from current economic and political
aspects to the announcement of future economic restrictions, signals Russia’s
intention to continue to consider the Eastern Partnership region as its sphere
of exclusive influence and oppose the prospect of these countries’ closer
integration with the EU via the Association Agreements, an approach which goes
against the principles of national sovereignty, mutual trust and good
neighbourly relations;
D. whereas Eastern Partnership countries have the
full sovereign right and freedom to build relations, as equal partners, with
partners of their choice, in line with the Helsinki Accords;
E. whereas, now more than ever, attention needs
to be drawn to the alarming pressures in the EU’s Eastern Neighbourhood and on
the Eastern Partnership project itself, which is being contested and questioned
by Russia;
F. whereas an Association Agreement with the EU
entails political and legal reforms conducive to strengthening the rule of law,
reducing corruption and securing greater respect for human rights; whereas
joining the Customs Union, on the contrary, does not involve any values‑based
benchmarks or conditionalities, and therefore cannot be considered as an
incentive to domestic reform;
G. whereas frozen conflicts are repeatedly being
used to weaken or undermine the full sovereignty of Eastern Partnership
countries in accordance with Russia’s geopolitical and economic interests;
1. Recalls that the principles of equality and
respect for the rights inherent in sovereignty, non‑intervention in internal
affairs, good cooperation among states and the fulfilment in good faith of
obligations under international law, as agreed in the framework of the Helsinki
Accords, are fundamentals governing international relations among independent
states and, as such, should in no way be infringed upon;
2. Deplores the fact that as the Vilnius Eastern
Partnership Summit approaches, different types of pressure are mounting on
Eastern Partnership countries reaching the final phase of negotiating the
signing or initialling of their Association Agreements; regards this pressure
as unacceptable; believes, furthermore, that the progressive integration of partner
countries with the EU is consistent with their pursuit of good neighbourly
relations with Russia, and calls on Russia to refrain from taking any action
which is in clear contradiction to the above‑mentioned Helsinki principles;
calls on the Russian Federation to refrain from exerting more pressure on the
Eastern partners and to respect fully their sovereign right to pursue their own
political choices;
3. Strongly underlines the fact that the free
choices of the Eastern Partnership countries, which do not have any negative
impact whatsoever on trade with Russia, should not make them bear consequences
such as trade measures, visa restrictions, worker mobility restrictions and
interference in frozen conflicts; firmly rejects, moreover, the zero-sum game as
a paradigm for EU and Russian relations with the Eastern Partnership countries;
4. Is convinced that further political and
economic reform in these countries, based on EU values and standards, is
ultimately in Russia’s own interest, as it would expand the zone of stability,
prosperity and cooperation along its borders; recalls the EU’s standing
invitation for Russia to contribute to this process via constructive engagement
with the Eastern Partnership countries;
5. Calls on the Commission and the European
External Action Service (EEAS) to consider those developments beyond a purely
trade dimension, which is merely a cover for blatant political pressure, and to
take action in defence of the Union’s partners, sending a strong message of
support for all Eastern Partnership countries in their European aspirations and
choices;
6. Reaffirms its strong support for the
initialling or signing of the Association Agreements at the Vilnius Summit with
those Eastern Partnership countries which are ready and willing to do so,
provided that the relevant requirements are met; believes that this will give
renewed impetus to gradual integration and a substantial deepening of
relations, thereby responding to those countries’ European aspirations; calls,
in this context, on the Eastern Partnership countries to continue and step up
their efforts to conclude their current work in the run-up to the Summit, and
not to succumb to the pressure exerted upon them;
7. Stresses the need for the EU to fulfil its
responsibility to engage and to defend in the spirit of solidarity those
Eastern Partnership countries that have been exposed to Russia’s open, alarming
and escalating pressures intended to deter them from entering into association
with the EU, and asks the Commission and the Council to come forward with
concrete, effective measures to support the partner countries;
8. Recalls that the Association Agreements and
DCFTAs are aimed at boosting the competitiveness, economic output and
performance of partner countries and of the EU, while at the same time
respecting the Eastern Partnership countries’ economic cooperation with Russia
in a way that is beneficial to all parties; points out that, as such, the
Association Agreements and DCFTAs do not undermine the long-standing trade
relations which Eastern Partnership countries maintain in the region; believes
that, on the contrary, they should not be seen as incompatible with those trade
relations, and that, without prejudice to the obligations stemming from the
Association Agreements and DCFTAs, any trade disputes should be resolved in
accordance with the rules and obligations laid down in the World Trade
Organisation; affirms, furthermore, that the EU is ready to assist Eastern
Partnership partners in their integration efforts by supporting the provisional
application of the relevant sections of the Association Agreements or DCFTAs
upon signature, unfreezing suspended loans and assistance programmes if the
required conditions are met, pursuing visa facilitation measures and the
prospect of visa-free travel;
9. Points out that European integration commands
majority popular support in the countries awaiting the initialling or signing
of Association Agreements; urges the Commission and the EEAS, nonetheless, to
step up efforts to promote the visibility of the Eastern Partnership and its
benefits among the general public in the partner countries as a way of
consolidating the political consensus regarding their European choices; asks
that in the short term a broad information and public awareness campaign be
developed and launched in the relevant partner countries concerning the nature,
benefits and requirements of the Association Agreements;
10. Instructs its President to forward this resolution to the Council,
the Commission, the Vice‑President
of the Commission / High Representative of
the Union for Foreign Affairs and Security Policy, the
Member States, the
governments and parliaments of the Eastern Partnership countries and of the
Russian Federation, the Parliamentary Assembly of the Council of Europe and the
Organisation for
Security and Cooperation in Europe.
Subscribe to:
Posts (Atom)
