Sunday, February 5, 2012

80 per cent of citizens of Georgia favour EU membership

Caucasus Research Resources Center (CRRC) has recently published another research about the attitude of Georgian people towards the European Union. Actually the research is rather comprehensive itself, as it covers wide range of issues, but I will draw your attention to the results that regard to the EU in particular.

As the research shows, general perception of Georgian citizens towards the EU is positive and there is even slight growth in this aspect comparing to the results shown in 2009. 52% of citizens have positive perception of the EU, while negative is just 5 %.

On the question “I’m Georgian, therefore I’m European” 59 % of citizens responded with YES, which has grown with 5 % since 2009. This is very crucial aspect of the research as the matter of identity and belonging in Georgia is rather vague due to various important aspects.

The most important result of the research, which looks very promising to me is that, quite high number of Georgian citizens are ready to express their support through voting. On the question 'Would you vote for or against Georgia's membership of the EU', 80 % of citizens favoured EU membership, which is if not mistaken the highest number I recall throughout all Central and Eastern European countries. Worth underlining that only 3 % of citizens are against of the EU Membership.

The only alarming result is related to the question whether Georgia is a member of the EU. 15 % of citizens think that Georgia is already part of the European Union, which is in fact less than in other South Caucasus countries, but still leaves some unanswered questions about the EU awareness in the country.

Do Georgians really understand the EU to a level to realize what are they supporting? Indeed, they might be aware of certain benefits EU integration can bring, but it is not supplemented by the knowledge of the EU itself. Thus, we should not be surprised about the lack of knowledge among ordinary citizens. Especially in a situation when EU awareness campaign in Georgia (and same applies to all the ENP countries) is extremely ineffective. Despite the fact that government of Georgia still declares integration to the EU as one of the key policy priorities, and ironically enough, Georgia probably outnumbers any EU Member State in waving EU flags all over the country, unfortunately that doesn’t change much yet in respect of citizen's awareness about the EU.

comments (1)

Thursday, February 2, 2012

ქართული ლგბტ აქტივიზმის პრობლემა

არ ვიცი რამდენად იმსახურებს ეს ადამიანი თუნდაც მასზე დახარჯულ რამდენიმე წუთს, მაგრამ თემის სენსიტიურობის და სამწუხარო რეალობის გათვალისწინებით, რომელიც მის სამსახურეობრივ პოზიციას უკავშირდება არ შემიძლია მორიგ ჯერზე უბრალოდ ინდიფერენტული დავრჩე მის გამოხტომებზე.

ამ პოსტის წამკითხველი ადამიანების დიდი ნაწილი ალბათ უკვე მიხვდა ვისზეც არის საუბარი.. რთულია გაიხსენო სხვა სოციალურად აქტიური ადამიანი, რომელიც მსგავსი არაადეკვატურობით და გაუწონასწორებელი საქციელით დაამახსოვრებს თავს საზოგადოებას, როგორც ამას უკვე მინიმუმ ერთი წელია აკეთებს ორგანიზაცია “იდენტობას” დირექტორი - ირაკლი ვაჭარაძე.

როგორც გარეშე პირს, რომელსაც უშუალო შეხება ნაკლებად ჰქონია აღნიშნული ორგანიზაციის შიდა სამზარეულოსთან, გამიჭირდება ზედმიწევნით კარგად აღვწერო ის ვითარება, რაც დღეს სუფევს იდენტობაში, სამაგიეროდ ვიცნობ ირაკლი ვაჭარაძესთან კონფლიქტში მყოფი ადამიანების საკმაოდ დიდ რაოდენობას, ვინც სხვადასხვა დროს მასთან ერთად საქმიანობდა ორგანიზაციაში. ჩემი სურვილის საწინააღმდეგოდ მასთან დაპირისპირებული ადამიანების სიას, უკვე რამდენიმე თვეა მეც შევუერთდი, ერთი საკმაოდ აბსურდული ვითარება საკმარისი გახდა იმისათვის, რომ თავზე დამტყდომოდა ირაკლი ვაჭარაძის ისტერია, ბრალდებები და მუქარა.

ეს იმ ყველაფრის ფონზე, როცა რეალურად ვცდილობდი ნაკლებად გამეზიარებიანა ჩემს გარემოცვაში ამ ადამიანზე მკაცრად ჩამოყალიბებული შეხედულებები და მეტ-ნაკლებად კოლეგიალურ მდგომარეობაში გამეგრძელებინა ურთიერთობა საერთო ინტერესებიდან გამომდინარე, რომელსაც ორივე ჩვენგანი სხვადასხვა ფორმით ვემსახურებით. თუმცა ესეც შეუძლებელი აღმოჩნდა..

უნდა ვაღიარო, რომ ჩემი მხრიდან ალბათ ‘ნაივური’ იყო იმის დაჯერება, რომ შეიძლებოდა საქმიანი ურთიერთობა მქონოდა ადამიანთან რომელმაც, ლგბტ ორგანიზაციაში მოღვაწეობის ერთწლიან პერიოდში მოასწრო და გადაიმტერა თემის წევრების საკმაოდ სოლიდური ნაწილი. ამას გარდა მოახერხა ისიც, რომ წარმატებით გაართვა თავი და ეჩხუბა სოციალურად აქტიურ და ლგბტ მეგობრულ ადამიანებს. ერთი ნინია კაკაბაძესთან დაკავშირებული ინციდენტიც საკმარისია იმის ასახსნელად თუ ვისზეა საუბარი.. (ამ შემთხვევაში მისი ნაძალადევი და არაგულწრფელი ბოდიში ნაკლებად ღირებულია). იმ პირობებში, როცა უაღრესად მნიშვნელოვანია ქართულ საზოგადოებაში ლგბტ პირებისადმი შემწყნარებლობის კონსტრუირება, ეს ადამიანი თავისი საქმიანობით აკეთებს სრულიად საპირისპიროს.

შესაბამისად ამ ადამიანის ქმედება იმთავითვე არაეფექტურს ხდის ორგანიზაცია იდენტობის საქმიანობასაც, რომელიც სწორედ ირაკლი ვაჭარაძის გამო მიუღებელია ლგბტ თემის საკმაოდ მასშტაბური ნაწილისთვის და ამას მოწმობს ისიც, რომ ორგანიზაცია ცალსხად განიცდის აქტიური და კვალიფიციური ლგბტ პირების ნაკლებობას. ამის გათვალისწინებით არგუმენტი იმის თაობაზე, რომ რესურსების ნაკლებობაა ცალსახად უსუსურია. იმ პირობებში, როცა ფართოდ არის ცნობილი ვაჭარაძის სამუშაო ეთიკის და მოსალოდნელი საფრთხეების შესახებ, ცხადია, რომ მცირე იქნება იმ ადამიანების რიცხვი, ვინც აღნიშნულ ორგანიზაციასთან რაიმე სახით აფილირებას მოახდენს.

უშუალოდ ორგანიზაციის შიდა სამზარეულოზე ჩემმა მსჯელობამ შეიძლება არაობიექტური ხასიათი მიიღოს, მაგრამ შოთა ხინჩაგაშვილის განცხადება, საკმარისია იმისთვის რომ წარმოდგენა შევიქმნათ რა რესურსებზეა იდენტობა დაფუძნებული და რა მიმართულებით ვითარდება. “როდესაც ორგანიზაციას არ აქვს სტრატეგიული განვითარების გეგმა და ორიენტირებულია მხოლოდ საგრანტო პროგრამებზე, როდესაც არ აქვს ჩატარებული არსებული რისკების ანალიზი, მინიმალურ ყურადრებას უთმობს თემის ახალი წევრების მოზიდვას და მათ გადაწყვეტილებების პროცესში ჩართვას და ამ ყველაფერზე უფრო მნიშვნელოვანია, მთელი რესურსი მხოლოდ ერთი პიროვნების მოჩვენებითი ისტერიკების დაშოშმინებას მოხმარდეს, მაშინ პატარ-პატარა კარგი და სასარგებლო საქმეები მხოლოდ აურიდებელი დისკრედიტაციის გადავადებაა, დაზარალებული თემი აღმოჩნდება.”

შოთას მიერ ჩამოთვლილ პუნქტებს დავუმატებდი ორგანიზაციის გამგეობის არაეფექტურობას, რომელიც იმთავითვე არ ასრულებს “ checking” -ის ფუნქციას და პოსტზე ამყოფებს ადამიანს, რომელიც რეალურ პრობლემას წარმოადგენს არა მხოლოდ ორგანიზაციისთვის, არამედ ქართული ლგბტ აქტივიზმისთვის. ამას ემატება ის საკითხიც, რომ გრძელვადიან პერსპექტივაში ორგანიზაციას არ აქვს საშუალება რეალურად განახორციელოს ცვლილებები. იმის გათვალისწინებით, რომ იდენტობა არ ახდენს ახალი ადამიანების მოზიდვას და შემოიფარგლება მხოლოდ ასოცირებული წევრებით. რასაც ლოგიკურად მივყავართ იმ დასკვნამდე, რომ ორგანიზაციის წესდებით გათვალისწინებულ ვადებში იდენტობას უბრალოდ ფიზიკურად არ ეყოლება (და არც ყოლია აქამდე) ნამდვილი წევრები, ვისაც ექნებათ ხმის და შესაბამისად გადაწყვეტილების მიღებაში პირდაპირი მონაწილეობის უფლება. ამ ყველაფრის ფონზე რთულია ისაუბრო ქართული ლგბტ აქტივიზმის პერსპექტივებზე, როცა ფინანსურად ყველაზე მძლავრი ორგანიზაცია, მასთან აფილირებული ადამიანის გამო სრულიად არამიმზიდველი და შესაბამისად არაეფექტურია თემის დანარჩენი წევრებისთვის.

დასარულს მინდა მივმართო აღნიშნულ ორგანიზაციაში დასაქმებულ თუ რაიმე სახით ჩართულ ადამიანებს, რომ კიდევ ერთხელ გადახედონ თავიანთ ღირებულებებს და დაფიქრდნენ რამდენად მოდის ეს თანხვედრაში ირაკლი ვაჭარაძის ფიგურასთან. ეს ის შემთხვევაა, როცა გაჩუმება და ამ ყველაფერთან არშეწინააღმდეგება ისეთივე ბოროტებაა, როგორიც ირაკლი ვაჭარაძის საქმიანობა ლგბტ ორგანიზაციაში.

comments (0)

Monday, January 9, 2012

უსაქმური გრანტიჭამიები და სოროსის ძუძუ

დილით სამსახურში მისულს, ოფისში მხიარული განწყობა დამხვდა. ინტერნიუს-საქართველოს მიერ განხორციელებულ მედია-მონიტორინგის შუალედურ შედეგებს, ყოველკვირეული გამოცემა ასავალ-დასავალი გამოეხმაურა. თან გამოეხმაურა ისე, როგორც ამას ველოდით. აღნიშნულ გამოცემაზე/სტატიაზე ღიმილის გარდა რთულია სხვა რეაქცია გქონდეს, თუმცა როცა იცი, რომ გაზეთი საქართველოში არსებული სტანდარტებით საკმაოდ მაღალი ტირაჟით იბეჭდება და შესაბამისად მოქალაქეთა დიდი ნაწილი კითხულობს სასაცილოდ ნამდვილად არ არის საქმე.

შეგახსენებთ, რომ მედია კვლევის შუალედური შედეგების თანახმად, ასავალ-დასავალი საქართველოში არსებულ ბეჭვდურ გამოცემებს შორის განსაკუთრებით გამოირჩევა სიძულვილის ენის ტირაჟირებით. ამიტომ სტატიის ავტორის პათოსი არ გამკვირვებია, და არც მის მიერ მორიგი ქსენოფობიურ-ჰომოფობიური განცხადებების მთელი კრებული წარმოადგენდა სიურპრიზს.

უბრალოდ აღნიშნულმა სტატიამ კიდევ ერთხელ დამარწმუნა, რომ ცალკეული მედია სახლების ჟურნალისტები კრიტიკას ნაკლებად ექვემდებარებიან. იმაზეც რთულია საუბარი თუ რა ცვლილებები შეიძლება მოახდინოს მსგავსი ტიპის კვლევამ, თუ ის ადამიანები ვისთვისაც პროექტია განკუთვნილი არათუ მიიღებენ კრიტიკას/გადახედავენ თავიანთ სარედაქციო პოლიტიკას, არამედ გაორმაგებული ძალით გააგრძელებენ უმცირესობების დისკრიმინაციას.

გთავაზობთ რამდენიმე ამონარიდს სტატიიდან " 11712 კვ.სმ"

„თუ ფიქრობ და ხმამაღლა ამბობ, რომ საქართველოში მამათმავლების აღლუმი არ უნდა ჩატარდეს და პომადიანმა და საყურეებიანმა პედერასტებმა რუსთაველის პროსპექტზე შიშველი მარში არ უნდა მოაწყონ, მაშინ სიძულვილის ენით მოლაპარაკე ჰომოფობი ყოფილხარ!“

"თუ ფიქრობ და ხმამაღლა ამბობ, რომ საქართველოს ხელისუფლება გვარგადაკეთებული და ეროვნებაუარყოფილი სომხებით არ უნდა იყოს სავსე, მაშინ სიძულვილის ენით მოლაპარაკე ქსენოფობი ხარ"

"რომ გაზომეთ, "ასავალ-დასავალმა" უმცირესობების შესახებ სტატიებს საგაზეთო ფართის 11712 კვ.სმ. დაუთმოო, იმით თუ დაინტერესებულხართ და შეწუხებულხართ, საქართველოს ფართობიდან დღეს რამდენი კვადრატული მეტრი დაკარგა და გაყიდა სააკაშვილის ხელისუფლებამ?"  "ოღონდ სოროსის ძუძუ არ გადმოგივარდეთ პირიდან და დანარჩენი ყველაფერი სახაზავზე გკიდიათ!"

comments (0)

Saturday, September 24, 2011

Can we really laugh at Russia?

Vladimir Putin has now officially expressed his readiness to take over presidency after incumbent Dmirty Medvedev will finish his term. Hot news of the day indeed, which finally unveiled the mis(t)ery of the future of the Russian Federation. As a consequence, speculations about who is gonna be elected, whether the rivalry exists between Russia's two nominal leaders and what is going to happen during the next elections is over. As well as the result of the forthcoming elections is known far in advanced. After today's announcement Russia can wisely save the possible election related expenditures and declare Putin directly as a president. Or simply change the constitution and grant Putin the right to preside till death.

Ironic but I already conceive Georgian TV channels broadcasting with sarcasm how undemocratic Russia is, while forgetting/ignoring the possibility of having similar situation for the next elections in Georgia. Hence, as a citizen of Georgia I do not yet have 'right' to laugh at ridiculous Russian politics, as we might face the same in near future. All I can do is to hope, that Mikheil Saakashvili, the current president of Georgia will be wise enough to make the first ever precedent (!), and the leader of the country will change in compliance of the constitution. Otherwise we can 'proudly' join the club of Russia and Central Asian countries and stay in the same swamp!